تولدت مبارک

 برای تو و خويش چشمانی آرزو می كنم، كه چراغ ها و نشانه ها را در ظلماتمان ببیند. گوشی كه، صداها و نشانه ها را در بی هوشی مان بشنود. برای تو و خویش روحی كه اين همه را در خود بگيرد و بپذيرد. و زبانی كه در صداقت خود ما را از فراموشی خود بيرون كشد. و بگذارد از آن چيز ها كه در بندمان كشيده سخن بگوييم .

تولدت مبارک...

اين همه پيچ، اين همه گذر، اين همه چراغ، اين همه علامت، و همچنان استواری به وفادار ماندن به راهم، خودم، هدف و به تو. وفايی كه تو و مرا به سوی هدف راهنمايی می كند. جويای راه خويش باش از اينسان كه منم، در تكاپوی انسان شدن. در ميان راه ديدار مي كنم حقيقت را، آزادی را، خود را، در ميان راه می بارد و به بار می نشيند، دوستی كه توانمان دهد. تا برايمان مامنی باشد و ياوری. اين است راه ما، تو و من. حقیقتی که جز عشق نیست، عشقی که جز دوستی نیست. و دوستی که حقیقت است. 

تولدت مبارک...

در وجود هر كس رازی بزرگ نهان است، داستانی، راهی، بیراهه ای، طرح افكندن اين راز، راز من و راز تو. پاداش بزرگ تلاشی پر حاصل است. بسيار وقت ها با هم از غم و شادی، هم سخن ساز می كنيم. اما در همه چيز رازی  تولدت مبارک...

و چقد از بیان احساس خفته ام ناتوان بودم. سپاس مارگوت عزیز و شاملوی گرانقدر، چه زیبا بیان کردین احساسی را که در من بود و در هر کسی ممکن است باشد و بارانی که بارید و می بارد به اشکی می ماند که باید ریخت تولدت مبارک...

سلامم را نمی دهد پاسخ، پاییز دارد به پایان نزدیک می شود. با همه مهربانی مهرش، پاکی آبان اش، آبانی از جنس آب، و گرمی آذرش، آذری که از آتش آمده. و میدهد نوید زمستان را، زمستانی سرد و سوزان. با ابرهای تی تولدت مبارک...

بر شانه من کبوتری ست که از دهان تو آب ميخورد، بر شانه من کبوتری ست که گلوی مرا تازه ميکند، بر شانه من کبوتری ست باوقار و خوب، که با من از روشنی سخن ميگويد.در کوچه مردی بر خاک افتاد، در خانه زنی گريست، تولدت مبارک...

‍ گر شدی عاشق بدان دیوانه ‌وارش بهتر است، در قرار یار، عاشق بیقرارش بهتر است. در عطش حالیست از آب گوارا بیشتر، چشمهای مست خوب اما خمارش بهتر است. گیسوانت را که چون دریاچه در موج آمده، باز کن بر گرد گردن، آبشارش بهتر است. دست در دستت نهادن، چشم در چشمت شدن، چار فصل سال خوب اما بهارش بهتر است. این غزل رازیست بین چشم او با چشم من، بس کنم حتی غزل هم راز دارش بهتراست ... دنیام تو بهترینی.

تولدت مبارک...

سعدی چه خوش گفتی که؛ دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند. تو چنان در دل من رفته ای، که جان دربدنی. تو همایی و من خسته و بیچاره گدای. پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی.سلام دنیام عزیز دلم جان جانانم، م تولدت مبارک...

سلام دنیام یلدا خانوم دختر آذربانو خانم رفت و زمستان آمد، و شب یلدا با لباس قرمزی موهای مشکی چشم آهویی در کنار سفره میدرخشیدی، چقد زیبا و دلنشین بودی. دیشب وقتی چشمم به جمالت افتاد، دلم خاطره ساختن با تو میخواست، دلم کمی دست هایت را چشم هایت را خنده های از ته دلت را، دیشب به شدت دلم  "تو" را میخواست. مثل الان که باشدت بیشتری دلم تو را میخواهد.

تولدت مبارک...